- มีขนาดหัวและลำตัว 75-85 เซนติเมตร หาง 38-46 เซนติเมตร มีขนาดใหญ่มาก รูปร่างล่ำสัน มีแถบสีขาวดำพาดขวางคอหอยและด้านข้างของลำคอ ลำตัวสีออกเทา มีจุดสีดำกระจาย แล้วค่อยๆชัดขึ้นจนเป็นลายดำบนสีข้าง ต้นขา และขาหลัง แข้งและตีนสีน้ำตาลเข้มเกือบดำ หางมีวงสีขาว 6 วงสลับกับแถบรูปลิ่มสีดำซึ่งมีขนาดเล็กกว่า ส่วนในชะมดแผงสันหางดำวงที่หางเป็นสีเทาจาง เมื่อส่องด้วยไฟฉายจะเห็นไม่ชัดเจน

- เป็นชะมดขนาดใหญ่ คอค่อนข้างยาว ที่คอมีแถบขนสีขาวสลับดำคล้ายเป็นสายสร้อย ขนลำตัวมีสีเทาเข้ม น้ำตาล และสีเนื้อ บริเวณสีข้างต้นขา และขาหลังมีลายเป็นแถบต่อเนื่องกันสีเทา แต่ไม่เป็นจุดเหมือนในชะมดแผงสันหางดำ ด้านหลังคอมีแผงขนที่ตั้งขึ้นเป็นแถบสีดำวิ่งผ่านกลางหลังมายังโคนหาง หางมีลักษณะเป็นปล้องสีดำสลับขาว มีปล้องสีดำประมาณ 5 – 6 ปล้อง ขนที่ขาหน้าสีน้ำตาลเข้มกว่าขนที่ขาหลัง นอกจากนี้นิ้วที่ 3 และ 4 ของขาหน้าจะมีหนังหุ้มเล็บ
ชะมดแผงสันหางปล้อง มีต่อมกลิ่นใกล้ทวารสร้างสารที่เรียกว่าน้ำมันชะมด ใช้ในการติดต่อสื่อสารกันในกลุ่ม

- ป่าสงวนแห่งชาติป่าเขากระยาง, ป่าสงวนแห่งชาติป่าดงมะอี่, ป่าเขาผาลาด, ป่าสงวนแห่งชาติป่าแม่คำมี

- ป่าธรรมชาติทั้งบนที่ราบ และภูเขา หรือป่าเสื่อมโทรม รวมทั้งสวนยาง
การแพร่กระจาย ได้แก่ เนปาล สิกขิม ภูฐาน อัสสัม จีนใต้ พม่า ไทย อินโดจีน ไหหลำ สิงคโปร์ ถูกนำไปเลี้ยงในเกาะใน Andamon

- สวนสัตว์เปิดเขาเขียว,สวนสัตว์นครราชสีมา,สวนสัตว์สงขลา

- สิ่งมีชีวิตที่มีสถานภาพเป็นกังวลน้อยที่สุด Least Concern: LC (IUCN, )

- สิ่งมีชีวิตที่มีสถานภาพเป็นกังวลน้อยที่สุด Least Concern: LC (IUCN, 2016)

- สิ่งมีชีวิตที่มีสถานภาพใกล้ถูกคุกคาม Near Threatened: NT (ONEP, 2563)